Stanisław Drzewiecki
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Instrumenty | |
Gatunki |
Stanisław Drzewiecki (ur. 15 lipca 1987 w Moskwie) – polski pianista, kompozytor, laureat międzynarodowych konkursów pianistycznych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jest synem pianistów: Jarosława Drzewieckiego i Tatiany Szebanowej[1].
Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku czterech lat pod kierunkiem prof. Idy Leszczyńskiej w Szkole Muzycznej w Moskwie. Kształcił się pod kierunkiem Wiery Nosiny, Tatiany Szebanowej i Wiktora Mierżanowa. W 1992 roku, jako niespełna pięciolatek, zadebiutował solo na sali koncertowej im. P. Czajkowskiego w Moskwie.
W 1993 roku (w wieku 6 lat) odbył swoje pierwsze tournée koncertowe po Japonii, wraz z Sinfonią Varsovia. Rok później zadebiutował w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, gdzie podczas koncertu transmitowanego przez TVP wykonał koncert J. Haydna z Sinfonią Varsovia pod dyrekcją Grzegorza Nowaka.
Był uczniem Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych nr 4 im. Karola Szymanowskiego w Warszawie w klasie fortepianu Tatiany Szebanowej. Był studentem Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie prof. Andrzeja Jasińskiego.
Wystąpił na estradach Londynu, Vancouver, Bergen, Tallinna, Wiednia, Paryża, Brukseli, Moskwy. Inaugurował sezon koncertowy w Bazylei, XXXIV Bydgoski Festiwal Muzyczny, X Dni teatru i Muzyki w Poznaniu, Festiwal Chopinowski w Kanadzie, Europalia 2001 w Belgii, Dni Polski w Austrii (2002), Festiwal Radia Francuskiego w Montpellier, Festiwal Radia Duńskiego w Kopenhadze, Festiwal Narodów w Niemczech (2002). W sierpniu 2002 roku zagrał koncert F. Chopina z orkiestrą w Los Angeles.
W 2005 uczestniczył w XV Konkursie Chopinowskim, który zakończył na pierwszym etapie[2].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jego żoną jest pochodząca z Łotwy pianistka Jekaterina Drzewiecka (z domu Sarajewa).
Stanisław Drzewiecki jest również prezesem firmy Drzewiecki Design zajmującej się tworzeniem oprogramowania do symulatorów lotów.
Wybrane nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- laureat Moskiewskiego Konkursu Pianistycznego
- Grand Prix na Europejskim Festiwalu Telewizyjnym w Alicante w Hiszpanii (1999)
- nominacje do Fryderyka '98 i '99
- Grand Prix X Konkursu Eurowizji dla Młodych Muzyków w Bergen w Norwegii
- laureat Paszportu „Polityki” za rok 2000
- stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
- stypendysta Fundacji Ewy Czeszejko-Sochackiej „Promocja Talentu”
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- Piano Concertos (Johann Sebastian Bach, Wolfgang Amadeus Mozart i Ludwig van Beethoven) (1998) – otrzymała nominację do nagrody „Fryderyk”;
- My First Gift (1999) – otrzymała nominację do nagrody „Fryderyk”;
- Chopin – Piano Concerto & 12 Etudes (2000, 2003) – otrzymała nominację do nagrody „Fryderyk”;
- Liszt, Schumann – Romantic Piano Recital (2002) – złota płyta w Polsce[3]
- W.A. Mozart – K.242, 365, 446 (2004);
- The Soul of Russia – Tchaikovsky & Shostakovich (2005);
- Chopin & Liszt – Selected Pieces (2006);
- Drzewiecki plays in Atlanta (DVD, 2006).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pruss Zdzisław, Weber Alicja, Kuczma Rajmund: Bydgoski leksykon muzyczny. Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne. Bydgoszcz 2004, s. 124-125
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jean-Pierre Thiollet, 88 notes pour piano solo, Neva Editions, p.130. ISBN 978-2-3505-5192-0
- ↑ Edyta Gietka , Reportaż: Pianista i geniusz, wieczorami pilot [online], www.polityka.pl, 2011 [dostęp 2022-02-17] (pol.).
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2002 roku [online], ZPAV [dostęp 2021-01-12] .